بدون تعارف با فرماندار جدید دشتی

«اگر مهرجو نرفته بود، نمی دانستیم چکار کنیم و شاید تغییر فرمانداران یکی دو ماه دیگر طول می‌کشید».

گراوند در فرمانداری دشتی با گفتن این جمله از یکسو قسم خورد که تغییر فرمانداران تصمیم شخصی خودش بوده و از سویی دیگر گفت که از دیگران مشورت خواستیم و حتی معاون سیاسی چند بار به امام جمعه خورموج زنگ زد اما امام جمعه تلفن ساجدی را پاسخ نداد!
امام جمعه خورموج و کاکی نیز گفتند با‌ وجود اینکه دوست داشتند فرمانداری دشتی به دست نیروهای قوی بومی سپرده شود اما از نادری در دشتی حمایت می‌کنند.

نادری که با ائمه جمعه اهل سنت عسلویه و نخل تقی و اعضای ستاد روحانی به آیین معارفه آمده بود، پس از معارفه با عجله و بدون برنامه به مزار شهدای خورموج رفت و بلافاصله دشتی را به مقصد جنوب استان ترک کرد.

گفته شده بود نادری از آمدن به دشتی چندان راضی نبوده است.

گراوند هم به این نکته اشاره کرد. «روزی که نادری را صدا زدم تا به او بگویم که باید به دشتی بیاید او خواست در منطقه بماند یا در ستاد مشغول شود اما وقتی دلایل من را شنید قبول کرد به دشتی بیاید».

گراوند تاکید کرد به تجربیات نادری برای حل مشکلات دشتی امیدوارم اما این امیدواری را نتوانست به جمع حاضر در آن بعد از ظهر چله گرم زمستان دشتی منتقل کند.

معلوم نبود او چرا با این حرارت حرف می زند. گراوند ابتدا سعی کرد همه را هشدار بدهد که در قبال اغتشاشات اخیر نباید مدارا کنند. او چند بار تکرار کرد که مسافرت و آمد و رفت ها و سیاه نمایی ها در ناامید کردن مردم بی تاثبر نبوده است. سفر استانی احمدی نژاد به بوشهر شاید مد نظر او بود، با این حال مشخص نکرد کدام سفر و آمد و رفت را می گوید. گراوند بیم داد دشمن در کمین است و به بهانه های مختلف بحران ایجاد می کند و در بحران اخیر نیز گران شدن یک قلم جنس باعث شده است این اتفاقات بیفتد.

او خواهان همدلی برای رفع مشکلاتی از این دست شد.

استاندار در ادامه به پاسخ سوالی پرداخت که این روزها در افکار عمومی مطرح است. این جابجایی های پازلی، برای چیست وقتی مردم خواهان تغییر هستند. گراوند توضیح داد که می خواهد از تجربیات موفق فرمانداران در مناطق دیگر استفاده کند.

جابجا کردن فرمانداران از نظر گراوند برای استفاده از توان و تجربه آنان بوده و دلیل توانمندی فرماندارنش را نیز افسوس! و نارضایتی مردم و فعالان شهرستانها و علاقه آنان به ماندن فرمانداران پیشین عنوان کرد.

«اگر فرمانداران موفق نبودند مردم اینهمه از رفتن آنها ناراحت نبودند، این نشان می‌دهد فرمانداران ما در انجام کارهایشان موفق بوده‌اند».

مردم اما به نظر می‌رسید در تاکید گراوند منحصر به فعالان ستادهای روحانی در شهرستانها است.

او تلاش کرد حاضران را قانع کند که برای این جابجایی ها کلی وقت گذاشته و با خدای خودش خلوت کرده و از قیامت بیم داشته و …

در آن جمع اما به نظر بیشتر همراهان و غیر همراهان از تصمیم گراوند راضی بودند یا حداقل اینگونه وانمود می کردند که راضی هستند.
منصوبان مستقیم و غیر مستقیم استاندار که چاره ای جز پذیرش دلایل او ندارند. مردم عادی هم که در کوچه و بازار بودند و معلوم نبود آنان از این تصمیم راضی هستند یا خیر؟
…
منحصر کردن تغییرات به نیروهای وزارت کشوری در راس مسئولیت اداره شهرستانها در حالی که دولت به دنبال حل مشکلات مناطق و تزریق روحیه امیدواری به جامعه است، به نظر می‌رسد تصمیمی درست اما در زمان نادرست است.

ممکن است تجربه فرمانداران کار استاندار را آسان کند اما محافظه‌کاری و عدم ریسک‌پذیری فرمانداران تحرکی را که برای رفع مشکلات عدیده نیاز است ایجاد نمی‌کند. دقت کنیم که استان بوشهر دچار انفعال شدید آگاهان است و راه توسعه این استان با وجود دارا بودن منابع و پتانسیل‌های متنوع در گرو احساس مسئولیت و ورود آگاهان به عرصه مطالبه‌گری است.

فرماندار جدید دشتی شاید با فهم همین نکته گفت، من اهل تعامل هستم اما بلافاصله برای نوع تعاملش مرز و محدوده گذاشت، تا همگان متوجه شوند به قول دشتی ها «بنه دو دار دارد»

نادری ملاک تعامل را محدود به چارچوب بسته سیاستهای دولت کرد. دولتی که برای جنوب و بنادر جنوبی و استفاده از ظرفیت‌های این حدود برنامه راهبردی ندارد و هنوز گلایه های مردمی از بسته شدن ته لنجی و بی توجهی به اشتغال جوانان و تخصیص اعتبارات نفت و گاز به استان بوشهر خاموش نشده است.

فرماندار پیشین دشتی اما رمز موفقیت خود را مرهون کار تیمی عنوان کرد. «من سعی کردم از تمامی ظرفیت ها استفاده کنم و برای پیشبرد امور از توانمندی های متنوع افراد و گروه ها بهره بردم».

مهرجو بارها تاکید کرد مردم دشتی او را ببخشند و اگر قصوری بوده ناشی از مشکلات ساختاری یا هر چیز دیگری او را حلال کنند.

مشاور فعلی استاندار فارس گفت: تیم دشتی یک تیم کاری موفق بود که توانست شهرستان را با اعتبار ۸ میلیارد و ۲۶۵ پروژه نیمه تمام تحویل بگیرد و با صد میلیارد اعتبار و فقط ۴۵ پروژه باقی مانده در حالی که دولت اجازه تعریف پروژه جدید نداد، تحویل دهد.

مهرجو گفت، اشتغال بخش اعظم مردم دشتی در حوزه کشاورزی است بنابراین ما تلاش کردیم با حفظ و صیانت و احیاء منابع کشاورزی از این اشتغال حراست کنیم. او افزود، سعی کردیم یکی دیگر از پتانسیل های دشتی که امکان رونق اقتصادی در کرانه ها را فراهم می کند، بالفعل نماییم؛ بنابراین ما گمرک را راه اندازی کردیم و به آبزی پروری بها دادیم اما در آن بخش نیاز به کارهای بیشتری است که باید انجام شود.

مهرجو حتی خواهان ترفیع همکارانش شد و گفت علاوه بر آقای حسینی نفرات بعدی تیم نیز مستحق ترفیع هستند.

او تاکید کرد توسعه دشتی منحصر به برنامه‌های روتین اداری نماند و از توان سازمانهایی که ماموریت ملی دارند در دشتی کمک گرفته شود و ایمیدرو و سازمانهایی از این دست به کمک توسعه در این دیار بیایند.

گروه تحقیق ایمیدرو در ماه‌های قبل یکبار به دشتی آمده‌اند تا راهکار استفاده از توان صنعتی و معدنی در دشتی و فعال کردن توان دریایی این حدود را بررسی نمایند و راهکاری بیابند بلکه پتانسیل معدنی دشتی به کمک توسعه در این منطقه بیاید و بیکاری بالای پانزده درصد نیروی کار شهرستان را درمانی بیابند اما هنوز گزارشی از نتایج سفر این گروه به دشتی ارائه نشده است.
…

نادری باید بداند دشتی، عسلویه نیست که در صف مستقبلین و مشایعت کنندگان وزیر و وکیل و سفیر و … بایستد و حتی اگر برنامه‌ای برای توسعه شهرستان نداشته باشد خود دولت دست به کار شده و اعتبارات جورواجور به آنجا بیاورد و برای او کارنامه بسازد.

اینجا دشتی است، نزدیک به یک هشتم جمعیت این حدود زندگیشان از راه کمک‌های کمیته امداد اداره می‌شود و بالای پانزده درصد از جوانانش بیکارند و اگر کاری دارند نیز بیرون از شهرستان و به دور از خانواده هستند و درگیر مشکلات و آسیب‌های اجتماعی این حوزه‌اند و پانزده هزار نفر از بهره‌برداران کشاورزی درگیر مشکلات کشاورزی خارج از فصلند و راه درست و درمان به دریا و استفاده از توان موجود در بیش از بیست و پنج کیلومتر مرز دریایی شهرستان وجود ندارد و بخش اعظم جمعیت شهرستان در شهر خورموج ساکنند که تقریبا هیچ توان طبیعی برای معاش مستقیم مردمش وجود ندارد و این فقط بخشی از مشکلاتی است که ملموس است و برای حل مشکلات پنهان باید تیم تحقیق و مطالعه کارآمدی را در اختیار داشت.

عبدالله نادری باید بداند اگر از مردم دشتی تغییر اندیشه برای توسعه را می‌خواهد و به جای راه رفتن شتاب را طلب می‌کند خودش نیز باید عامل به این دستورالعمل باشد.

دشتی برای رسیدن به سایر شهرستانها راهی جز استفاده از حداکثر توان انسانی این حدود و بهره‌گیری از توان طبیعی و بالاتر از آن کمک گرفتن از اندیشه و ایجاد معاش مبتنی بر دانایی ندارد و با این نمایش نمی‌توان امیدوار بود دشتی از روزگار نشیب رهایی یابد.

آقای نادری اینجا دشتی است، مردمش هنوز در گذشته رویایی این حدود مانده و درگیر مشکلات عدیده امروزند. فردای این حدود باید دست کمی از گذشته نداشته باشد تا مردمش به حال برسند.

برای امروز این حدود هر چه اندوخته‌ای به کار بگیر شاید گره کور عدم توسعه یافتگی دشتی باز شود …